Dla zwykłego śmiertelnika to góra nie do zdobycia nawet latem. To drugi co do wysokości szczyt na ziemi – wznosi się na wysokość 8611 m n.p.m. Przez dziesięciolecia nikomu nie udało się go zdobyć zimą. Aż do niedawna. Dzięki temu dobiegł końca pewien etap w historii himalaizmu. Wydawnictwo SQN przedstawia swą najnowszą książkę pt. K2. Historia najtrudniejszej góry świata. A my prezentujemy Ci pięć najtrudniejszych do zdobycia szczytów w Himalajach oraz Karakorum.

 

1. Annapurna – pierwszy ośmiotysięcznik zdobyty przez człowieka

 

Jest to dziesiąty, jeśli chodzi o wysokość, szczyt na ziemi. Wierzchołek Annapurny znajduje się na poziomie 8091 m n.p.m. Etymologia nazwy tej góry jest bardzo interesująca. Annapurna to bowiem połączenie dwóch słów pochodzących z języka średniowiecznych Indii: „anna”, które oznacza „pożywienie”, oraz „purna” czyli „wypełniona”. Można powiedzieć więc, że góra ta jest „wypełniona pożywieniem”. Annapurna to tak naprawdę olbrzymi masyw górski. Najważniejszy jego wierzchołek ze wszystkich stron otoczony jest aż 13 siedmiotysięcznikami oraz 16 sześciotysięcznikami.

Z pewnością godny podkreślenia jest fakt, że Annapurna to pierwszy w dziejach ośmiotysięcznik, który został zdobyty przez człowieka. W 1950 roku francuscy wspinacze Maurice Hercog oraz Louis Lachenal osiągnęli szczyt tej góry, ale przypłacili to ślepotą śnieżną i tylko dzięki poświęceniu pozostałych członków eskapady zdołali uratować życie. Pierwsi polscy zdobywcy Annapurny to Artur Hajzer i Jerzy Kukuczka, którzy dokonali tego 3 lutego 1987 roku. Jest ona bardzo trudna do zdobycia, a mnóstwo osób zostało na jej zboczach na zawsze. Do 2007 roku współczynnik śmiertelności wśród zdobywców góry wynosił aż 38 procent i był najwyższy wśród ośmiotysięczników.

 

 

2. Nanga Parbat – pyrrusowe zwycięstwo Tomasza Mackiewicza

 

„Naga góra”, bo tak ze starożytnego języka hinduskiego należy tłumaczyć jej nazwę, to dziewiąty pod względem wysokości szczyt na kuli ziemskiej. Jej wierzchołek znajduje się na pułapie 8126 m n.p.m. Nanga Parbat wzbudza duży respekt nawet pośród bardzo doświadczonych himalaistów. Nie może być inaczej, ponieważ góra ta należy do tych, które pochłaniają najwięcej ofiar śmiertelnych. Próby jej zdobycia sięgają końcówki XIX wieku, kiedy to Brytyjczyk Mummery próbował osiągnąć jej szczyt, ale bezskutecznie. Zginął, podobnie jak wielu po nim.

Do 1953 roku nikomu nie udała się sztuka zdobycia Nanga Parbat. Podczas wielu wspinaczek zginęło na niej 31 podróżników. 3 lipca 1953 roku niemiecki himalaista Hermann Buhl osiągnął szczyt Nagiej góry jako pierwszy w historii. Zrobił to przy wsparciu środków dopingujących, używanych przez niemieckich żołnierzy podczas drugiej wojny światowej. Jako pierwsi Polacy sztuki wdarcia się na szczyt Nanga Parbat dokonali 13 lipca 1985 roku Jerzy Kukuczka, Zygmunt Andrzej Heinrich oraz Sławomir Łobodziński. W styczniu 2018 roku cały kraj zelektryzowała wyprawa Tomasza Mackiewicza i Élisabeth Revol. Niestety, Polski himalaista przegrał z chorobą wysokościową oraz ślepotą śnieżną i 30 stycznia stwierdzono jego zgon.

 

 

3. K2 – ostatni Mohikanin wśród szczytów Karakorum (o czym przeczytasz w książce K2. Historia najtrudniejszej góry świata)

 

Najwyższy szczyt Karakorum to druga pod względem wysokości góra na świecie. Wierzchołek znajduje się na poziomie 8611 m n.p.m. K2 usytuowany jest na granicy pomiędzy Chinami a Pakistanem. Powszechnie przez ekspertów góra ta uważana jest za najtrudniejszy do zdobycia ośmiotysięcznik. Wynika to z tego, że bardzo wymagający jest ostatni odcinek, położony na wysokości ponad 8000 m n.p.m. Dodatkowym czynnikiem wpływającym na skalę wyzwania jest niejednokrotnie pogoda, która często płata tam figle i bywa nieprzewidywalna.

Nazwa K2 pochodzi od oznaczenia dokonanego przez Brytyjczyka Montgomeriego z 1856 roku. Określił on górę w ten sposób, ponieważ był drugim na liście mierniczej przygotowywanej z zachodu na wschód. Po raz pierwszy szczyt osiągnęli włoscy himalaiści pod przywództwem Ardito Desio w 1954 roku. Jako pierwsza osoba z Polski zrobiła to Wanda Rutkiewicz 23 czerwca 1986 roku. Tym większe to osiągnięcie, że właśnie w tym roku K2 zebrał największe śmiertelne żniwo – na górze zginęło wtedy aż 13 osób. 16 stycznia 2021 roku po raz pierwszy zimą na szczyt dotarła grupa dziesięciu Nepalczyków. Tym samym każdy ośmiotysięcznik został zdobyty zarówno latem, jak i zimą.

 

 

4. Broad Peak – góra, która zabrała wielu Polaków

 

Dwunasty w rankingu wysokości szczyt znajduje się na poziomie 8051 m n.p.m. Leży na terytorium należącym do Chin oraz Pakistanu. Pierwotnie góra nazywana była Falchan Kangri. W języku balti (którym posługiwali się Tybetańczycy) oznacza „szeroki szczyt”. W 1892 roku przyjęła się angielska nazwa Broad Peak, która znaczy to samo. Znajduje się niedaleko, bo około ośmiu kilometrów, od K2. Po raz pierwszy został zdobyty w 1957 roku przez niemiecką ekspedycję, wśród której znalazł się Buhl.

Do Polaków należy kilka rekordów związanych z Broad Peak. W 1983 roku Krystyna Palmowska zdobyła tę górę jako pierwsza kobieta, a rok później Krzysztof Wielicki po raz pierwszy w dziejach dokonał jednodniowego wejścia solo na ośmiotysięcznik. Zajęło mu to 22 godziny. W 2013 roku miała miejsce historyczna, ale jednocześnie tragiczna wyprawa polskich himalaistów. Maciej Berbeka, Tomasz Kowalski, Artur Małek oraz Adam Bielecki 5 marca dokonali pierwszego zimowego wejścia na Broad Peak. Dwóch pierwszych niestety kosztowało to zbyt dużo sił i nie dali rady zejść. Łącznie na zboczach tej góry życie do tej pory straciło sześciu Polaków.

 

 

5. Lhotse – ostatnia góra Kukuczki

 

Góra znajdująca się na pograniczu Nepalu i Chin to czwarty co do wysokości szczyt na ziemi. Pułap Lhotse to 8516 m n.p.m. W języku tybetańskim nazwa ta oznacza „południowy szczyt”. Wzięła się stąd, że góra ta leży na południe od Mount Everestu. Pierwsze udane wejście odbyło się w 1955 roku. Sztuka ta powiodła się Szwajcarom Ernstowi Reissowi oraz Fritzowi Luchsingerowi. Czwarte skuteczne wejście było zarazem pierwszym zdobyciem Lhotse przez Polaków w składzie: Janusz Skorek, Andrzej Czok, Jerzy Kukuczka i Zygmunt Andrzej Heinrich. 

W 1988 roku wybitny polski himalaista Krzysztof Wielicki postanowił przekroczyć kolejne granice. W sylwestra jako pierwszy człowiek wszedł na Lhotse zimą, i do tego w pojedynkę. Rok później być może najlepszy polski wspinacz w dziejach – Jerzy Kukuczka – podjął próbę zdobycia góry od południowej strony. Do tamtego momentu nie dokonał tego nikt. Niestety, nie udało się również Kukuczce. Atakując szczyt wspólnie z Ryszardem Pawłowskim, odpadł od ściany i runął w kilkukilometrową przepaść. Jego ciała nigdy nie odnaleziono, choć oficjalny komunikat mówił o pochowaniu go w lodowej szczelinie.

 

 

K2 bardzo często uważana jest za górę najtrudniejszą do zdobycia. Jeśli chcesz przekonać się, jakie były jej dzieje i najistotniejsze związane z nią momenty, zajrzyj do księgarni internetowej sqnstore.pl i zapoznaj się z albumem poświęconym temu szczytowi. Znajdziesz tam także wiele innych pozycji o himalaizmie i nie tylko!

Image Blog