Dworzec to jedyne bezpieczne miejsce. Ciemność tu nie zagląda. Na razie… Przerażająca podróż po tonących w ciemności Katowicach.

Katowice Główny to miejsce, przez które przewijają się dziennie tysiące ludzi. Większość pojawia się tam na moment, część została na znacznie dłużej. Bezdomni. Wybrani. Niegdyś mieli rodziny, pracę, wiedli mniej lub bardziej szczęśliwe życie. Dziś mają tylko siebie i stare, śmierdzące dworcowe hale. Wybrała ich bowiem Ciemność. Zapłonęła i nigdy już nie zgasła.

Natalia – studentka kulturoznawstwa – w podzięce za pomoc oddaje starszemu mężczyźnie znalezioną w portfelu monetę. Nieświadomie bierze tym samym na siebie cudze przekleństwo. Już wkrótce i dla niej zapłonie Ciemność, zamieniając jej życie w horror. Ratunku może szukać tylko wśród podobnych sobie. Dworzec Katowice czeka…

Jakub Ćwiek przekonująco oddaje specyfikę dworcowego życia, skutecznie odwzorowuje nie tak dawną rzeczywistość, z mistrzowską precyzją dozuje napięcie i umiejętnie prowadzi barw­nych bohaterów przez pogrążone w mroku piekło.

Jakub Ćwiek to pisarz, który w swej twórczości łączy popkulturowe tropy z osobistym doświadczeniem. Już kiedy studiował na Śląsku, zwrócił uwagę na Katowice wraz z ich charakterystyczną zabudową, a jego największą uwagę przyciągnął stary dworzec. Gdy autor spisywał Ciemność płonie, nie przypuszczał jeszcze, że po miejscu tym pozostanie tylko wspomnienie, a on stanie się jego mimowolnym kronikarzem.

Historie bezdomnych, które złożyły się na zarys powieści, zbierał z pierwszej ręki, przez pół roku sypiając na dworcu i na ile było to możliwe, dzieląc los jego mieszkańców.

Jakub Ćwiek jest autorem szesnastu książek, licznych opowiadań i artykułów publicystycznych, scenariuszy i słuchowisk, a także jedynej w swoim rodzaju trasy promującej czytelnictwo i muzykę Rock&Read Festival. Był dziewięciokrotnie nominowany do Nagrody Fandomu Polskiego im. Janusza A. Zajdla, otrzymał ją w 2012 roku za opowiadanie Bajka o trybach i powrotach. Rok 2015 jest dla niego dziesięcioleciem rozpoczęcia pracy twórczej.

***

Widok bezdomnych na dworcu wzbudza irracjonalną obawę. Czasem zastanawiamy się, jakie historie za nimi stoją? Ta powieść dużo wyjaśnia. I przeraża!
Kamil Śmiałkowski, red. nacz. naEkranie.pl

Jakub Ćwiek namawia nas, żebyśmy popatrzyli z nieco innej perspektywy na bezdomnych zamieszkujących mroczne zakamarki katowickiego dworca. I robi to całkiem skutecznie: jego bohaterowie są interesujący, fabuła wciąga, a odmalowane w posępnych barwach centrum Katowic tworzy odpowiedni nastrój. 
Robert Ziębiński, „Newsweek”

Ciemność płonie to nie tylko prawdziwie polski horror, ale również opowieść o nas samych… o ludziach z problemami, którzy szukają w swoim życiu szczęścia. 
Mariusz Juszczyk, Horror Online

Kto kojarzył Jakuba Ćwieka tylko z pierwszymi, beztroskimi tomami Kłamcy, podczas lektury tej powieści będzie zszokowany. Zupełnie inna nastrojem i językiem, zabiera czytelnika w świat bezdomnych z katowickiego dworca doprawiony wizjami wprost z ponurych horrorów. 
Agnieszka Jakimiak, Efantastyka.pl

Ciemność płonie przypomina, dlaczego tak bardzo boimy się ciemności i dlaczego powinniśmy się jej bać. Ciemności nie da się oszukać. Choć sama ustala zasady, nie zapomina o sprawiedliwości. 
Justyna Baranowska, askadasuna.blogspot.com

Ćwiek niczym pociąg widmo wciąga czytelnika w mrożącą krew w żyłach podróż i nie pozwala wysiąść na najbliższej stacji. Ciemność płonie to mistrzowskie połączenie urban fantasy z eksperymentem literackim, jakim było spędzenie pół roku na katowickim dworcu z bezdomnymi.
Jakub Krasny, Valkiria.net